Geleceğe Köprüler Kurmak

Üniversiteler bilimin geliştiği, bilginin öğretildiği hem üreten hem de geliştiren kurumlar olarak varlıklarını sürdürmekte. Geleceğe şekil verecek olan insanları yetiştirip onlara bilgi birikimi sağlarken kişilerden yola çıkarak ülkenin hatta dünyanın geleceğine de yön vermekte olan kurumlar.

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi bünyesine yapılan tüm akademik bilimsel çalışmaların yanı sıra bunlara öğrenciye yani geleceğe aktarmada da önemli bir misyon üstlenmekte.

Ülkemizin tarihinde bugünlerimiz için büyük mücadelenin verildiği bu topraklar da büyüyen ÇOMÜ yine ülkemizin kaderini etkilemeye devam ediyor.

Üniversite bünyesinde en aktif ve belki de bu amaca en fazla hizmet eden kurumlardan biri TÖMER. Yani Türkçe Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi. Bu merkezde ÇOMÜ’ de eğitim almak için gelen öğrenciler kendi bölümlerinde okumaya başlamadan önce bir yıl boyunca burada Türkçe eğitimi alıyorlar. Yalnızca ÇOMÜ’ de okumaya gelenler değil Çanakkale’de de herhangi bir sebeple bulunan yabancıları talep ettikleri durumlarda bu merkezde Türkçe öğretilmekte.

Merkezin Türkçe öğretimindeki başarısının en büyük faktörü belki de eğitim şekli. Sınıflarda okuyan öğrenciler ve hocalar âdete bir arkadaş hatta daha da ilerisi bir aile ortamı yakalamışlar. Birbirleri ile konuşurken gözlerinin içlerinin nasıl parladığını görebiliyorsunuz. Aralarında kurulan bağ yalnızca bir dil öğretimi bir bilgi alışverişi değil. Aralarında adeta bir gönül bağı kurulmuş durumda. Hastalandıkları, üzüldüklerinde veya bir sevinç anında tıpkı bir aile de olduğu gibi birbirlerinin yanında olduklarını görebiliyorsunuz. Böylesine bir sevgi bağına şahit olduğunuzda bu öğrencilerin Türkiye’yi,  Çanakkale’yi hiç unutmayacak olduklarını biliyorsunuz. Unutmayacaklar ve farklı farklı ülkelerden gelen bu gençler yarının yöneticileri olacak. Dünyada bir türlü sağlanamayan barış ortamı için onlar geleceğe umut olacaklar. Onlara yapılan her yatırım ki bu yatırımların en değerli ve önemlisi gönüllerine yapılan yatırımdır geleceğe ve dünya barışına yapılan yatırımdır. Burada aldıkları eğitim ile dört beş yılsonunda ülkelerine döndüklerinde onlar da bir anlamada Çanakkaleli olacaklar. Burada o sürekli bahsettikleri misafirperverlik onların tüm karakterlerine belki de etki edecek.

Dolayısıyla yapılan iş yalnızca dil öğretmek değil. Bir kültür alışverişi bir empati sebebi gelişmeye ve en önemlisi dünya barışına belki de hiç azımsanmayacak bir katkı.